МІКОЦКАЯ ІНДУСТРЫЯ
Матэрыял з Вікіпедыі - вольнай энцыклапедыі
Мікоцкая прылада
МІКОЦКАЯ КУЛЬТУРА, ці, дакладней, Мікоцкая тэхналогія (індустрыя), ангел. Micoquien - тэхналогія прылад эпохі сярэдняга палеаліту, распаўсюджаная ў басейне ракі Эм на ранніх этапах Вюрмскага абляднення (каля 130 - 70 тыс. гадоў да н. э.). З'яўляецца пераходнай паміж позне-ашэльскай і мусцьерскай.
На тэрыторыі Польшчы мікоцкія прылады працяглы час суіснавалі з мусцьерскімі, але на розных тэрыторыях, якія ставіліся да розных груп неандэртальцаў.
Для мікоцкай індустрыі характэрны ўпершыню з'явіўшыяся асіметрычныя двухбаковыя клінаватыя прылады - секла з круглай падставай. Дадзеныя вырабы адкрыў і даў ім імя археолаг і гандляр творамі мастацтва Отто Хаузер.[1][2][3]
Разрэкламаваўшы сваё адкрыццё ў шматлікіх публікацыях, Хаузер затым з поспехам прадаў свае знаходкі мікоцкіх прылад шматлікім музеям.
Праблематычнасць тэрміна "мікоцкая індустрыя" складаецца ў тым, што падчас пазнейшых раскопак было ўсталявана, што мікоцкія прылады мелі больш ранняе паходжанне, чым лічыў Хаузер - яны ставяцца да часу Рыскага абляднення.[4][5].
Тыповым мікоцкім артэфактам з'яўляецца "клінаваты нож", які мае досыць выразную храналогію ў Цэнтральнай Еўропе.
У сувязі з гэтым шэраг навукоўцаў прапанавалі пераназваць мікоцкую індустрыю ў "індустрыю клінаватых нажоў" (Keilmesser))[6]. Мікоцкія артэфакты распаўсюджаны ва ўсходняй і цэнтральнай Еўропе. У Нямеччыне яны былі выяўлены ў пячоры Бальвер (de:Balver H?hle) і Ланетале (de:Lonetal).
Літаратура
• Debénath, A.; Rigaud, J.-Ph. (1986), Le gisement de La Micoque.- in: Rigaud, J.-Ph. (dir.): Informa-tions archéologiques: circonscription d’Aquitaine; Gallia Préhist. 29; CNRS; Paris; 236—237.
• Debénath, A.; Rigaud, J.-Ph. (1991), La Micoque.- Gallia Informations Préhistoire et Histoire; 1991-1; CNRS; Paris; 21-25.
• Hauser, O. (1916), La Micoque, die Kultur einer neuen Diluvialrasse. Leipzig.
• Peyrony, D. (1933), La Micoque et ses diverses industries.- XVe Congrès International d’Anthropolo-gie et d’Archéologie Préhistorique (suite), Ve Session de l’Institut International d’Anthropologie; Paris 20-27 Septembre 1931; Librairie E. Nourry; Paris; Extrait; 1-6. • Peyrony, D. (1938), La Micoque. Les fouilles récentes. Leur signification.- Bulletin de la Société Pré-historique Française 35; Paris; 121; 257—288. • Rosendahl, G. (1999), La Micoque und das Micoquien in den altsteinzeitlichen Sammlungen des Reiss-Museums Mannheim.- Mannh. Geschichtsblätter N. F. 6; Ubstadt-Weiher; 315—351.
Нататкі
1. Hauser, O. (1906—1907), La Micoque (Dordogne), und ihre Resultate für die Kenntnis der paläolithischen Kultur.- 1. Teil; Basel. Technologisch bilden die Werkzeuge des Micoquien einen Übergang vom Spät-Acheuléen zum Moustérien
2. Hauser, O. (1916), La Micoque, die Kultur einer neuen Diluvialrasse. Leipzig.
3. Hauser, O. (1916), Über eine neue Chronologie des mittleren Paläolithikums im Vézèretal. Dissertation Erlangen. Leipzig.
4. Rolland, N. (1986), Recent Findings from La Micoque and other Sites in South-Western and Mediterranean France: Their Bearing on the «Tayacian» Problem and Middle Palaeolithic Emergence.- In: Bailey and Callow (Ed.): Stone Age Prehistory. Studies in Memory of Charles McBurney; Cambridge University Press; Cambridge; 121—151.
5. Rosendahl, G. (1999), La Micoque und das Micoquien in den altsteinzeitlichen Sammlungen des Reiss-Museums Mannheim.- Mannh. Geschichtsblätter N. F. 6; Ubstadt-Weiher; 315—351
6. Jöris, O. (2004), Zur chronostratigraphischen Stellung der spätmittelpaläolithischen Keilmessergruppen. Der Versuch einer kulturgeographischen Abgrenzung einer mittelpaläolithischen Formengruppe und ihr europäischer Kontext. 84. Ber. Röm.-German. Komm.
Спасылкі
• (нем.)Geröllgeräte-Industrien
• (нем.)Rosendahl, G. (2004), Die oberen Schichten von La Micoque.
Крыніца — «http://ru.wikipedia.org/w/index.php?title=%D0%9C%D0%B8%D0%BA%D0%BE%D0%BA%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D0%B8%D0%BD%D0%B4%D1%83%D1%81%D1%82%D1%80%D0%B8%D1%8F&oldid=37732389