МУСЦЬЕРСКАЯ КУЛЬТУРА
Матэрыял з Вікіпедыі - вольнай энцыклапедыі
МУСЦЬЕРСКАЯ КУЛЬТУРА, мусцьерская эпоха - найболей позняя эпоха старажытнага палеаліту, якая шла за ашэльскай культурай (эпохай) і змяняецца культурамі позняга (верхняга) палеаліту. Шматлікімі даследнікамі вылучаецца пад назовам "сярэдні палеаліт".
Каменнае скрэбла
Упершыню вызначана Г. Марцілье ў канцы 60-х гг. XIX ст. і названа па пячоры Ле-Мусцье (Le Moustier) на паўднёва-захадзе Францыі (дэпартамент Дардонь). Распаўсюджана ў Еўропе (да Поўд. ад 54° паўночнай шыраты), на поўначы Афрыкі, Блізкім Усходзе і ў Сярэдняй Азіі.
Геалагічна датуецца верхнім плейстацэнам, канцом рыс-вюрмскага міжледніковага перыяду і першай паловай апошняга (вюрмскага) абляднення Еўропы.
Помнікі позняй Мусцьерскай культуры ў Еўропе датуюцца радыёвуглеродным метадам 53-33-м тыс. да н. э.; узнікненне ж яе, верагодна, ставіцца да 100-80-му тыс. да н. э.
Для мусцьерскай тэхнікі апрацоўкі каменя характэрныя дыскападобныя і аднапляцовачныя нуклеусы (ядрышча), ад якіх адколваліся даволі шырокія адшчэпы, ператвараемыя з дапамогай аббіўкі па баках у розныя прылады (скрэблы, востраканечнікі, свердзелы, нажы і т. д.).
Апрацоўка косткі развіта слаба.
Маецца шмат разнавіднасцяў Мусцьерскай культуры, якія нярэдка распаўсюджаныя на адных і тых жа тэрыторыях.
Носьбітамі Мусцьерскай культуры былі неандэртальцы. Яны жылі ў пячорах і пад адчыненым небам, часам у жыллі, збудаваных з буйных костак маманта і шкур, займаліся паляваннем на мамантаў, пячорных мядзведзяў і інш. жывёл, а таксама збіральніцтвам.
Пахаванні неандэртальцаў сведчаць аб зараджалых рэлігійных вераваннях.
Крыніца: http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D1%83%D1%81%D1%82%D1%8C%D0%B5%D1%80%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D0%BA%D1%83%D0%BB%D1%8C%D1%82%D1%83%D1%80%D0%B0