ПЯЧОРА ТАБУН
Матэрыял з Вікіпедыі - вольнай энцыклапедыі
Каардынаты: 32°40′13.8″п. ш. 34°57′55.8″ у. д. (G) (O)
ПЯЧОРА ТАБУН (іўр. מערת טבון) - археалагічны помнік. Пячора знаходзіцца на гары Кармель у Ізраілі. Яна была заселена ў перыяд ніжняга і сярэдняга палеаліту (500000 - 40000 гадоў назад). На працягу гэтага часу ў пячоры назапасіўся пласт з буйна- і дробназярністага пяску і гліны, месцамі да 25 метраў глыбінёй. Падчас раскопак выяўлена ці ледзь не самая доўгая паслядоўнасць культурных пластоў дагістарычнай Палестыны. Самыя ніжнія пласты ў пячоры ўтрымоўваюць вялікую колькасць марскога пяску, што кажа (разам са знаходкамі пылка ў тых жа пластах), пра адносна гарачы клімат падчас утварэння гэтых пластоў. Раставанне леднікоў у той час выклікала падвышэнне ўзроўня мора і змену берагавой лініі Міжземнага мора. Такім чынам, Прыбярэжная раўніна ў тыя часы займала меншую тэрыторыю, чым цяпер, і была пакрыта расліннасцю саванавага тыпу. Жыхары пячоры тых часоў выкарыстоўвалі секлы з крэменя ці вапняка для палявання на такіх жывёл, як газэль, гіпапатам, насарог і дзікія быкі), а таксама для выкопвання ядомых каранёў. Па меры паляпшэння прылад з часам секлы станавіліся меншымі, набывалі больш вытанчаную форму, а скрэблы, вырабленыя з буйных абломкаў крэменя, відаць, служылі для саскрабання мяса з костак і для аздаблення шкур жывёл. Верхнія пласты ў Табуне складаюцца пераважна з гліны і дробназярністага пяску, што кажа пра наступ вільготнага і халаднейшага клімату па меры фармавання новага ледніка; гэта прывяло да утварэння шырокай прыбярэжнай паласы, пакрытай густымі лясамі і балотамі. Матэрыяльныя рэшткі з верхніх пластоў пячоры ставяцца да мусцьерскай культуры (каля 200000 - 45000 гадоў назад), неандэртальскай па сваім складзе. У гэтых пластах пераважаюць невялікія крэмневыя прылады з тонкіх абломкаў, пераважна вырабленыя па тэхналогіі Леваллуа. Сярод тыповых мусцьерскіх прылад сустракаюцца падоўжаныя наканечнікі, абломкі крэменя рознай формы, выкарыстоўваныя ў якасці скрабкоў, іншыя вострыя прылады для рэзання і пілаванні. Падчас раскопак Артура Елінека (Arthur Jelinek) у 1967-1972 гг. было выяўлена звыш 1900 поўных і фрагментарных каменных сякер, якія адносяцца меркавана да познеашэльскай і ябрудскай культурам. Вялікая колькасць костак лані, выяўленых у верхніх пластах пячоры, могуць быць злучаны з адтулінай у задняй частцы пячоры, якая служыла натуральнай пасткай для жывёл. Магчыма, жывёл заганялі да гэтай адтуліны, у якой маглі захрасаць асобныя асобіны. У пячоры Табун былі выяўлены рэшткі жанчыны неандэртальскага тыпу, датаваныя каля 120000 гадоў назад. Гэта адны з найболей старажытных чалавечых рэштак, знойдзеных на тэрыторыі Ізраіля.[1]
Спасылкі • Image of Tabun 1 skull at Modern Human Origins Нататкі 1. Coppa, A; Grün, R; Stringer, C; Eggins, S; Vargiu, R (Sep 2005). «Newly recognized Pleistocene human teeth from Tabun Cave, Israel». Journal of human evolution 49 (3): 301–15. DOI:10.1016/j.jhevol.2005.04.005. ISSN 0047-2484. PMID 15964608.
Крыніца — «http://ru.wikipedia.org/w/index.php?title=%D0%9F%D0%B5%D1%89%D0%B5%D1%80%D0%B0_%D0%A2%D0%B0%D0%B1%D1%83%D0%BD&oldid=25192821»